Życie na emocjonalnej huśtawce – codzienność z borderline
Nagłe zmiany nastroju, chroniczne poczucie pustki, problemy z tożsamością, lęk przed porzuceniem oraz trudności w budowaniu trwałych relacji – dla osób z osobowością borderline chaos emocjonalny jest codziennością. Stabilność wydaje się nieosiągalna, ponieważ ich świat jest pełen skrajnych uczuć i nieprzewidywalnych reakcji. Jak wygląda życie z tym zaburzeniem i jakie są możliwości leczenia, które mogą pomóc w osiągnięciu lepszej jakości życia
Borderline, inaczej osobowość z pogranicza, to zaburzenie osobowości, które określane jest jako stabilna niestabilność. U osoby z borderline na poziomie emocjonalnym króluje niestabilność, jednak zaburzenia nie pogłębiają się, co paradoksalnie pozwala mówić o stabilności ich stanu.
Rozchwianie w sferze emocji sprawia, że osoby te mają predylekcję do ryzykownych zachowań, czy to w sferze seksualnej, czy w obszarze hazardu. Mają także skłonność do konfabulacji, a nawet patologicznego kłamstwa. Rządzą nimi negatywne emocje, pozytywne – należą do rzadkości.
Bardzo często sięgają po substancje psychoaktywne, kompulsywnie się objadają, podejmują autodestrukcyjne akty, w tym także próby samobójcze.
Bardzo charakterystyczną cechą osób z osobowością z pogranicza jest lęk przed porzuceniem – niekiedy same rezygnują z relacji, aby nie doświadczyć porzucenia przez partnera. Często wchodzą też w toksyczne związki, co prowadzi, które bywają bardzo burzliwe – pojawia się przemoc, akty szantażu itp..
Borderline w równym stopniu dotyka mężczyzn i kobiet, u tych pierwszych częściej obserwujemy sięganie po substancje psychoaktywne oraz zachowania antyspołeczne, płeć piękna z kolei częściej doświadcza zaburzeń odżywiania. Zaburzenia lękowe dotykają obu płci demokratycznie.
Borderline, to bardzo poważne zaburzenie, którego skutki mogą być dramatyczne, aż 10 proc. osób z tą przypadłością umiera w wyniku targnięcia się na swoje życie! Warto wiedzieć, że w skrajnych przypadkach, kiedy objawy są bardzo intensywne niezbędne może okazać się leczenie szpitalne.
Czym jest borderline?
Borderline Personality Disorder (z ang.) „osobowość z pogranicza” to termin który w połowie XX wieku wprowadził amerykański psychoanalityk Robert Knight. Termin określał osoby, których zaburzenia mieściły się pomiędzy schizofrenią, a nerwicami.
Dotknięci osobowością z pogranicza pacjenci powinni szukać wsparcia u psychiatrów, psychologów i psychoterapeutów. Diagnoza oparta jest to wywiad i obserwację pacjenta. W Polsce do rozpoznania tego zaburzenia stosuje się Międzynarodową Klasyfikację Chorób i Zaburzeń ICD-10, w której borderline jest podtypem osobowości chwiejnej emocjonalnie.
Do zdiagnozowania osobowości używa się również testów psychologicznych np. MMPI-2. Sam proces terapii jest dość skomplikowany. Jej głównym elementem jest psychoterapia, np. oparta na tzw. mentalizacji – procesie, w którym choremu przypisuje się stany mentalne, co uczy go rozpoznawania stanów mentalnych innych ludzi. Pomaga to tworzyć mu mocniejsze relacje.
W niektórych przypadkach niezbędne okazuje się włączenie farmakologii.
Cechy osoby z borderline są bardzo wyraziste, można je rozpoznać poprzez: impulsywność, napady gniewu, wahania nastroju, konfliktowość, krytykanctwo, skłonność do ryzyka, do manipulowania innymi, obwinianie innych, niestabilność emocjonalna, podejmowanie prób samobójczych, czarno-białe postrzeganie świata, natręctwa, zaburzenia odżywiania, skłonność do substancji psychoaktywnych, agresja, kryzysy emocjonalne.
